Lößnitzgrund

Geografia

Naturalny krajobraz Lößnitzgrund leży na południe od Buchholz-Friedewald, jest uważany za największe wcięcie doliny na zboczu Łaby i stanowi część Obszaru Chronionego Krajobrazu Lößnitz". Rzeka Lößnitzbach, która przez nią meandruje, tworzy tę wciętą dolinę, która wraz z Fiedlergrund i Rietzschkegrund jest jedną z dolin w obszarze miejskim Radebeul o wysokim przepływie wody. Pod względem geologicznym Lößnitzgrund oddziela dwa główne typy gleby, które można znaleźć w obszarze Lößnitz obok gleby sjenitowej na płycie łużyckiej: less, który znajduje się na wschodnim zboczu i piasek wrzosowy, który znajduje się na zachodnim zboczu. Populację drzew charakteryzują dęby (zwłaszcza dęby szypułkowe), buki miedziane i graby; inne drzewa liściaste zakorzeniły się w obszarze strumienia, a życie ptaków jest również bogate w różnorodność biologiczną.

W przeszłości

Już w średniowieczu wąska dolina, która wznosi się stromo po obu stronach, miała znaczenie gospodarcze jako miejsce kilku młynów, a handel młynarski był jedną z najstarszych gałęzi handlu w regionie Lößnitz. W Lößnitzgrund powstały na przykład młyny Grundmühle, Carlowitz lub Böhnitzmühle, Meierei, Jägermühle, Schefflermühle i Kaisermühle. W XIX i XX wieku w Lößnitzgrund i sąsiednich dolinach, w tym w Dorf- i Rieselgrund, działało kilka kamieniołomów sjenitu. Najbardziej znanym z nich był tak zwany Hohe Stein powyżej elektrowni zbudowanej w 1895 roku. Tak zwany Todhübel (222,5 m n.p.m.) wznosi się stromo na wschodnim zboczu na południe od wioski. Stworzony przez człowieka rów o głębokości kilku metrów i rozproszone znaleziska odłamków (XIV/XV wiek) sugerują, że mogły tu istnieć średniowieczne fortyfikacje, pomimo braku pozostałości budynków.

Szlaki turystyczne wytyczone w 1880 r. przez stowarzyszenie "Verschönerungsverein für die Lößnitz" dały sygnał do założenia Lößnitzgrund jako jednego z najpopularniejszych celów wycieczek dla mieszkańców Lößnitz i ich sąsiadów z regionu Drezna i Moritzburga. Niedługo później kolej wąskotorowa zbudowana w latach 1883/84 sprawiła, że ten lokalny teren rekreacyjny stał się łatwo dostępny dla odwiedzających, a "Lößnitzdackel" do dziś łączy dwie stacje kolejowe Radeburg i Radebeul Ost. Cieniste drzewa i żywe bulgotanie strumienia Lößnitzbach cieszyły nie tylko zmęczonych upałem gości łaźni Bilz zbudowanych w 1905 roku. Dawne młyny zostały przekształcone w ulubione zajazdy wycieczkowe, w których można było posłuchać towarzyskiej muzyki i potańczyć, a także skosztować kulinarnych przysmaków. Klasyczny spacer prowadzi z Grundmühle przez tawernę z winami owocowymi Flora, Meierei i Kurhaus Friedewald do Kaisermühle. Jednak okolica oferuje również miłośnikom pieszych wędrówek wspaniałe możliwości relaksującej wycieczki na łonie natury. Odcinek ścieżki przyrodniczej z Radebeul-Lindenau przez Lößnitzgrund, który został oznakowany w 1973 roku, został odnowiony w latach 1992/94 przez uczniów gimnazjum "Luisenstift". Inne popularne szlaki turystyczne obejmują Schluchtenweg do Oberkötzschenbroda, Dreizehn-Brücken-Weg do Lindenau, który biegnie wzdłuż strumienia Lindenaubach lub przez bogaty w wodę Rieselgrund (historycznie znany również jako Riesengrund lub Rosengrund), którego źródła rurowe były używane przez wieki do nawadniania winnic Lößnitz, do Wahnsdorf. Ostatnio, w 2016 r., z inicjatywy Stowarzyszenia Bilz, okrężny szlak Bilz prowadzący częściowo przez Lößnitzgrund został przeprojektowany, aby zachęcić turystów do doświadczania światła, powietrza i wody w sensie Bilz. Nawet dziś odwiedzający doceniają chłodne, spokojne i relaksujące otoczenie Lößnitzgrund, aby odświeżyć się i zrelaksować.

(Źródło: archiwum miasta Radebeul)