Klara May

Z Klarą May do egipskich piramid. Wspomnienie z okazji jubileuszu

Dla wielu osób lato oznacza czas wakacji. Niezależnie od tego, czy spędza się ten najlepszy czas w roku w podróży, czy "na balkonie", oba te okresy oferują wyjątkowe doświadczenia, dzięki czemu niektóre chwile mogą być nawet warte zapisania w wakacyjnym pamiętniku.

Klara May urodziła się 150 lat temu, 4 lipca 1864 roku w Dessau. Co więcej, 31 grudnia 2014 r. przypada 70. rocznica jej śmierci. To wystarczający powód, by wyjść nieco z cienia rzucanego przez jej słynnego męża-poetę Karla Maya i znaleźć się w centrum uwagi i uznania.

Po początkowym związku z Richardem Plöhnem, starszym od niej o 11 lat, poślubiła świeżo rozwiedzionego pisarza z Radebeul dwa lata później, po jego śmierci w 1901 roku. W tym czasie Karl May znalazł się już na celowniku niektórych krytyków, a sieć intryg, pomówień i spraw sądowych miała w przyszłości zaciskać się wokół niego coraz ciaśniej. Już w 1899 r. zdecydował się więc odeprzeć zarzuty, że był biurowym poszukiwaczem przygód, którego śmiałe przedsięwzięcia można było spotkać tylko w sferze fantazji, prawdziwą podróżą do Orientu. W drugim etapie podróży towarzyszyła mu jego żona Emma i małżeństwo Plöhnów.

Klara zarejestrowała tę podróż nie tylko w formie pisemnego dziennika, ale także w formie fotograficznej, ponieważ miała odpowiedni sprzęt i coraz bardziej interesowała się tym zajęciem. Tak jak podróż do Orientu dała Karlowi Mayowi podwójną korzyść: z jednej strony mógł zademonstrować swoje sugerowane doświadczenie światowości, a z drugiej wyprawa miała służyć mu jako źródło pomysłów na nowy materiał literacki, tak pisemna i fotograficzna dokumentacja Klary przyniosła mu podwójną korzyść. Nie tylko dostarczyła wieloaspektowego świadectwa, ale Klara May wykorzystała później wpisy w dzienniku podróży, już po śmierci poety, jako podstawę swojej rehabilitacji, ożywiając różne epizody trasy - choć z pewną dozą artystycznej licencji.

Jeden z takich reportaży zatytułowany jest "Egypt's Royal Tombs" (opublikowany w Karl May Yearbook 1931) i to właśnie tam chcemy teraz udać się w wymarzoną podróż z Klarą.

Przed tymi trzema piramidami leży Sfinks [] Nawet dziś na jego niestety bardzo zniszczonej twarzy panuje atmosfera nieskończonego piękna i uroczystej powagi [] Mamelucy używali nawet głowy jako celu do ćwiczeń artyleryjskich. [Głowa była kolorowo pomalowana, czego ślady możemy podziwiać do dziś. Piramidy również były kolorowe. [Ich powierzchnie lśniły w słońcu jak lustra w kolorach jasnożółtym, białym i różowo-czerwonym. W ciche, księżycowe noce, dawny blask zdaje się powracać. [Olbrzymie ciało Sfinksa zaczyna oddychać. W świetle pochodni kapłani pojawiają się w uroczystej procesji [] Gwiazdy migoczą duże i jasne [] To mogło się zdarzyć wielu takim jak ja, a tęsknota za powrotem tam jeszcze raz zamieszka we wszystkich, którzy mieli serce i oko na dawną wzniosłą wielkość."

Niestety, pragnienie powrotu Klary nie zostało spełnione, ale dzięki jej pamiętnikom i fotografiom, jej podróż do Orientu z wycieczkami krajoznawczymi po Kairze, Konstantynopolu, Jerozolimie, Bejrucie i wielu innych miejscach pozostanie żywa dla potomnych.

Każdy, kto chciałby dowiedzieć się więcej o "Klarze May jako fotografce", nadal ma możliwość odwiedzenia specjalnej wystawy o tej samej nazwie w Muzeum Karola Maya do 31 sierpnia, która jest jej poświęcona z okazji roku jubileuszowego. Bez jej nieustannych starań o zachowanie pamięci o Karlu Mayu, Radebeul byłoby uboższe o jedno niezwykłe dobro kulturowe. W uznaniu tego faktu miasto Lößnitz od 2000 r. posiada Szlak Klary May.

Maren Gündel, archiwum miejskie

Opublikowano w: Dziennik Urzędowy lipiec 2014 r.