Max Brösel

Wszechstronnie utalentowana postać kultury, wolnomularz i przewodniczący stowarzyszenia artystycznego wsi Lößnitz - w 65. rocznicę śmierci

W 1784 r. elektor saski Fryderyk August III zarządził, że połączenie pocztowe między Dreznem a Radebeul nie powinno już przebiegać przez Serkowitz, które było często zalewane przez Łabę, ale przez dzisiejszą Meißner Straße. Ponieważ zajazd w Serkowitz tracił znaczną liczbę gości, ówczesny właściciel zajazdu poprosił o pozwolenie na budowę przydrożnego zajazdu na nowej trasie. Pozwolenie to zapoczątkowało budowę "Weiße Roß", który służył głodnym i spragnionym przybyszom na dwóch lub czterech nogach jako miejsce odpoczynku dla woźniców, stajnia, poczta i gospoda. Malarz Max Brösel uchwycił tę malowniczą scenerię w najdrobniejszych szczegółach na jednej ze swoich słynnych pocztówek, zachowując ją w ten sposób dla potomnych.

Max Brösel urodził się 6 czerwca 1871 roku w Dreźnie, gdzie spędził dzieciństwo i lata szkolne oraz studiował na renomowanej akademii sztuki. Za szczególnie udany rysunek aktu otrzymał stypendium w paryskim studio. Po pomyślnym ukończeniu szkolenia estetycznego, jako młody artysta otrzymał zaszczyt zaprojektowania kurtyny na scenę drezdeńskiego Teatru Rozmaitości "Victoria-Salon". Zlecenie to miało dla niego ogromne znaczenie nie tylko zawodowe, ponieważ jego oczywisty talent i perspektywa utrzymania rodziny sprawiły, że drezdeński wydawca Carl Reißner niechętnie powierzył mu rękę swojej córki Elsy.

Młoda para przeprowadziła się do małego mieszkania w mieście, ale czteroosobowa rodzina wkrótce przeniosła się do Radebeul, gdzie osiedliła się już wybrana grupa artystów i pisarzy. To wyrafinowane towarzystwo umożliwiło Maxowi Bröselowi realizację wielu zleceń jako portrecista. Kolorowe rysunki, strony tytułowe kalendarzy dla dzieci, ilustracje pocztówek, projekty okładek i inne prace malarskie również zapewniały mu środki do życia. Jednak trudności ekonomiczne podczas wojny nie oszczędziły rodziny Brösel, więc przyjął pracę jako nauczyciel rysunku i udzielał prywatnych lekcji, a także uczył w szkołach w Radebeul.
Po zakończeniu wojny przyjął zaproszenie do Szwajcarii. Uwiecznił różnorodne inspiracje i wrażenia natury, które zdobył podczas tej podróży w serii obrazów krajobrazowych. Jego córka Lotte wspominała później, że podziwiała jego prace na różnych wystawach. Jednak poważne obawy o pieniądze sprawiły, że po powrocie przyjął pracę jako projektant reklam, która, choć nie była satysfakcjonująca, zapewniła jego rodzinie przetrwanie. Po drodze nie tylko ilustrował książki dla dzieci i bajki, ale także sam stworzył kilka bajek, takich jak "Bajka o jabłku, które przeleciało przez morze". Ponieważ zawsze spędzał dużo czasu ze swoim potomstwem, poznał świat dzieci z ich punktu widzenia. Był również utalentowanym rzemieślnikiem i uszczęśliwiał swoje dzieci, rozwijając i budując pomysłowe zabawki, duże i małe.

W 1907 r. artyści z Radebeul, którzy do tego czasu zdobyli uznanie w wielu różnych dziedzinach sztuki i kultury, założyli stowarzyszenie artystyczne dla wiosek Lößnitz pod przewodnictwem malarza pejzażysty Hermanna Eduarda Mangelsdorfa. Ówczesny dziennik Kötzschenbroda poinformował swoich czytelników, że nie miało to być zwykłe stowarzyszenie towarzyskie artystów, ale raczej wspólnota mecenatu, która wspierałaby, ożywiała i wzbogacała sztuki piękne w regionie Lößnitz poprzez wsparcie moralne i materialne. Początkowo tylko nieliczni z ponad 50 członków, w tym kobiety, byli aktywnymi artystami. Celem było promowanie dalszego rozwoju estetycznego rozumienia sztuki, a członkostwo uprawniało również członków do bezpłatnego odwiedzania regularnych wystaw. Pod koniec roku wśród członków rozlosowano różne dzieła sztuki. Po 5 miesiącach istnienia opracowano regulamin stowarzyszenia i zaprojektowano kartę członkowską. Motyw został stworzony przez Maxa Brösela:" mały faun używał całej swojej siły, aby przeciągnąć pełną konewkę przez łąkę, aby podlać drzewo sztuki, które właśnie zostało zasadzone." W międzyczasie należał również do masonów. Wreszcie, wieloletnie przewodnictwo w stowarzyszeniu zwieńczyło dzieło życia artysty. Każdy, kto chciałby zobaczyć niektóre z prac Maxa Brösela, powinien odwiedzić Stadtgalerie, ponieważ jubileuszowa wystawa obejmie akwarele i rysunki tego wszechstronnego talentu artystycznego.

Maren Gündel, Archiwum Miejskie

Źródła: Kötzschenbrodaer Generalanzeiger z 09 maja 1907 r.; Archiwum miejskie Radebeul, kolekcja 16-12.

Opublikowano w: Radebeul Official Gazette w październiku 2012 r.